дэмілітарызава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
дэмілітарызава́ны | дэмілітарызава́ная | дэмілітарызава́нае | дэмілітарызава́ныя | |
дэмілітарызава́нага | дэмілітарызава́най дэмілітарызава́нае |
дэмілітарызава́нага | дэмілітарызава́ных | |
дэмілітарызава́наму | дэмілітарызава́най | дэмілітарызава́наму | дэмілітарызава́ным | |
дэмілітарызава́ны ( дэмілітарызава́нага ( |
дэмілітарызава́ную | дэмілітарызава́нае | дэмілітарызава́ныя ( дэмілітарызава́ных ( |
|
дэмілітарызава́ным | дэмілітарызава́най дэмілітарызава́наю |
дэмілітарызава́ным | дэмілітарызава́нымі | |
дэмілітарызава́ным | дэмілітарызава́най | дэмілітарызава́ным | дэмілітарызава́ных |
Кароткая форма: дэмілітарызава́на.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)