дэмараліза́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
дэмараліза́тар | дэмараліза́тары | |
дэмараліза́тара | дэмараліза́тараў | |
дэмараліза́тару | дэмараліза́тарам | |
дэмараліза́тар | дэмараліза́тары | |
дэмараліза́тарам | дэмараліза́тарамі | |
дэмараліза́тары | дэмараліза́тарах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)