дэмараліза́тар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дэмараліза́тар | дэмараліза́тары | |
| дэмараліза́тара | дэмараліза́тараў | |
| дэмараліза́тару | дэмараліза́тарам | |
| дэмараліза́тара | дэмараліза́тараў | |
| дэмараліза́тарам | дэмараліза́тарамі | |
| дэмараліза́тару | дэмараліза́тарах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)