дэманта́жнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэманта́жнік дэманта́жнікі
Р. дэманта́жніка дэманта́жнікаў
Д. дэманта́жніку дэманта́жнікам
В. дэманта́жніка дэманта́жнікаў
Т. дэманта́жнікам дэманта́жнікамі
М. дэманта́жніку дэманта́жніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)