дэлімітава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэлімітава́ны дэлімітава́ная дэлімітава́нае дэлімітава́ныя
Р. дэлімітава́нага дэлімітава́най
дэлімітава́нае		 дэлімітава́нага дэлімітава́ных
Д. дэлімітава́наму дэлімітава́най дэлімітава́наму дэлімітава́ным
В. дэлімітава́ны (неадуш.)
дэлімітава́нага (адуш.)		 дэлімітава́ную дэлімітава́нае дэлімітава́ныя (неадуш.)
дэлімітава́ных (адуш.)
Т. дэлімітава́ным дэлімітава́най
дэлімітава́наю		 дэлімітава́ным дэлімітава́нымі
М. дэлімітава́ным дэлімітава́най дэлімітава́ным дэлімітава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)