дэкуве́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дэкуве́р
Р. дэкуве́ра
Д. дэкуве́ру
В. дэкуве́р
Т. дэкуве́рам
М. дэкуве́ры

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)