дэко́кт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэко́кт дэко́кты
Р. дэко́кту дэко́ктаў
Д. дэко́кту дэко́ктам
В. дэко́кт дэко́кты
Т. дэко́ктам дэко́ктамі
М. дэко́кце дэко́ктах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)