дэкартыка́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэкартыка́тар дэкартыка́тары
Р. дэкартыка́тара дэкартыка́тараў
Д. дэкартыка́тару дэкартыка́тарам
В. дэкартыка́тар дэкартыка́тары
Т. дэкартыка́тарам дэкартыка́тарамі
М. дэкартыка́тары дэкартыка́тарах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)