дэканструктыві́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэканструктыві́сцкі дэканструктыві́сцкая дэканструктыві́сцкае дэканструктыві́сцкія
Р. дэканструктыві́сцкага дэканструктыві́сцкай
дэканструктыві́сцкае		 дэканструктыві́сцкага дэканструктыві́сцкіх
Д. дэканструктыві́сцкаму дэканструктыві́сцкай дэканструктыві́сцкаму дэканструктыві́сцкім
В. дэканструктыві́сцкі (неадуш.)
дэканструктыві́сцкага (адуш.)		 дэканструктыві́сцкую дэканструктыві́сцкае дэканструктыві́сцкія (неадуш.)
дэканструктыві́сцкіх (адуш.)
Т. дэканструктыві́сцкім дэканструктыві́сцкай
дэканструктыві́сцкаю		 дэканструктыві́сцкім дэканструктыві́сцкімі
М. дэканструктыві́сцкім дэканструктыві́сцкай дэканструктыві́сцкім дэканструктыві́сцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)