дэканструктыві́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэканструктыві́ст дэканструктыві́сты
Р. дэканструктыві́ста дэканструктыві́стаў
Д. дэканструктыві́сту дэканструктыві́стам
В. дэканструктыві́ста дэканструктыві́стаў
Т. дэканструктыві́стам дэканструктыві́стамі
М. дэканструктыві́сце дэканструктыві́стах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)