дэканструктыві́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дэканструктыві́зм
Р. дэканструктыві́зму
Д. дэканструктыві́зму
В. дэканструктыві́зм
Т. дэканструктыві́змам
М. дэканструктыві́зме

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)