дэйкты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэйкты́чны дэйкты́чная дэйкты́чнае дэйкты́чныя
Р. дэйкты́чнага дэйкты́чнай
дэйкты́чнае		 дэйкты́чнага дэйкты́чных
Д. дэйкты́чнаму дэйкты́чнай дэйкты́чнаму дэйкты́чным
В. дэйкты́чны (неадуш.)
дэйкты́чнага (адуш.)		 дэйкты́чную дэйкты́чнае дэйкты́чныя (неадуш.)
дэйкты́чных (адуш.)
Т. дэйкты́чным дэйкты́чнай
дэйкты́чнаю		 дэйкты́чным дэйкты́чнымі
М. дэйкты́чным дэйкты́чнай дэйкты́чным дэйкты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)