дэзынфе́ктар
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дэзынфе́ктар | дэзынфе́ктары | |
| дэзынфе́ктара | дэзынфе́ктараў | |
| дэзынфе́ктару | дэзынфе́ктарам | |
| дэзынфе́ктара | дэзынфе́ктараў | |
| дэзынфе́ктарам | дэзынфе́ктарамі | |
| дэзынфе́ктару | дэзынфе́ктарах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)