дэзынстру́ктар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
дэзынстру́ктар | дэзынстру́ктары | |
дэзынстру́ктара | дэзынстру́ктараў | |
дэзынстру́ктару | дэзынстру́ктарам | |
дэзынстру́ктара | дэзынстру́ктараў | |
дэзынстру́ктарам | дэзынстру́ктарамі | |
дэзынстру́ктару | дэзынстру́ктарах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)