дэзерці́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэзерці́р дэзерці́ры
Р. дэзерці́ра дэзерці́раў
Д. дэзерці́ру дэзерці́рам
В. дэзерці́ра дэзерці́раў
Т. дэзерці́рам дэзерці́рамі
М. дэзерці́ру дэзерці́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)