дэдыка́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
дэдыка́цыя | дэдыка́цыі | |
дэдыка́цыі | дэдыка́цый | |
дэдыка́цыі | дэдыка́цыям | |
дэдыка́цыю | дэдыка́цыі | |
дэдыка́цыяй дэдыка́цыяю |
дэдыка́цыямі | |
дэдыка́цыі | дэдыка́цыях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)