дэдукты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэдукты́ўны дэдукты́ўная дэдукты́ўнае дэдукты́ўныя
Р. дэдукты́ўнага дэдукты́ўнай
дэдукты́ўнае		 дэдукты́ўнага дэдукты́ўных
Д. дэдукты́ўнаму дэдукты́ўнай дэдукты́ўнаму дэдукты́ўным
В. дэдукты́ўны (неадуш.)
дэдукты́ўнага (адуш.)		 дэдукты́ўную дэдукты́ўнае дэдукты́ўныя (неадуш.)
дэдукты́ўных (адуш.)
Т. дэдукты́ўным дэдукты́ўнай
дэдукты́ўнаю		 дэдукты́ўным дэдукты́ўнымі
М. дэдукты́ўным дэдукты́ўнай дэдукты́ўным дэдукты́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)