дэвія́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэвія́нтны дэвія́нтная дэвія́нтнае дэвія́нтныя
Р. дэвія́нтнага дэвія́нтнай
дэвія́нтнае		 дэвія́нтнага дэвія́нтных
Д. дэвія́нтнаму дэвія́нтнай дэвія́нтнаму дэвія́нтным
В. дэвія́нтны (неадуш.)
дэвія́нтнага (адуш.)		 дэвія́нтную дэвія́нтнае дэвія́нтныя (неадуш.)
дэвія́нтных (адуш.)
Т. дэвія́нтным дэвія́нтнай
дэвія́нтнаю		 дэвія́нтным дэвія́нтнымі
М. дэвія́нтным дэвія́нтнай дэвія́нтным дэвія́нтных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)