дэбурбе́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэбурбе́р дэбурбе́ры
Р. дэбурбе́ра дэбурбе́раў
Д. дэбурбе́ру дэбурбе́рам
В. дэбурбе́р дэбурбе́ры
Т. дэбурбе́рам дэбурбе́рамі
М. дэбурбе́ры дэбурбе́рах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)