дэблака́да
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| дэблака́да | |
| дэблака́ды | |
| дэблака́дзе | |
| дэблака́ду | |
| дэблака́дай дэблака́даю |
|
| дэблака́дзе |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)