дэбашы́рка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| дэбашы́рка | дэбашы́ркі | |
| дэбашы́ркі | дэбашы́рак | |
| дэбашы́рцы | дэбашы́ркам | |
| дэбашы́рку | дэбашы́рак | |
| дэбашы́ркай дэбашы́ркаю |
дэбашы́ркамі | |
| дэбашы́рцы | дэбашы́рках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)