дэ́баць

‘ісці, дыбаць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дэ́баю дэ́баем
2-я ас. дэ́баеш дэ́баеце
3-я ас. дэ́бае дэ́баюць
Прошлы час
м. дэ́баў дэ́балі
ж. дэ́бала
н. дэ́бала
Загадны лад
2-я ас. дэ́бай дэ́байце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дэ́баючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)