дыўрэты́чны
прыметнік, адносны
дыўрэты́чны | дыўрэты́чная | дыўрэты́чнае | дыўрэты́чныя | |
дыўрэты́чнага | дыўрэты́чнай дыўрэты́чнае |
дыўрэты́чнага | дыўрэты́чных | |
дыўрэты́чнаму | дыўрэты́чнай | дыўрэты́чнаму | дыўрэты́чным | |
дыўрэты́чны ( |
дыўрэты́чную | дыўрэты́чнае | дыўрэты́чныя ( |
|
дыўрэты́чным | дыўрэты́чнай дыўрэты́чнаю |
дыўрэты́чным | дыўрэты́чнымі | |
дыўрэты́чным | дыўрэты́чнай | дыўрэты́чным | дыўрэты́чных |
Іншыя варыянты: дыурэты́чны.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)