дыяфрагмава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дыяфрагму́ю дыяфрагму́ем
2-я ас. дыяфрагму́еш дыяфрагму́еце
3-я ас. дыяфрагму́е дыяфрагму́юць
Прошлы час
м. дыяфрагмава́ў дыяфрагмава́лі
ж. дыяфрагмава́ла
н. дыяфрагмава́ла
Загадны лад
2-я ас. дыяфрагму́й дыяфрагму́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дыяфрагмава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)