дыятры́ба

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дыятры́ба дыятры́бы
Р. дыятры́бы дыятры́б
Д. дыятры́бе дыятры́бам
В. дыятры́бу дыятры́бы
Т. дыятры́бай
дыятры́баю
дыятры́бамі
М. дыятры́бе дыятры́бах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)