дыялекто́лаг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыялекто́лаг дыялекто́лагі
Р. дыялекто́лага дыялекто́лагаў
Д. дыялекто́лагу дыялекто́лагам
В. дыялекто́лага дыялекто́лагаў
Т. дыялекто́лагам дыялекто́лагамі
М. дыялекто́лагу дыялекто́лагах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)