дыялектна-прастамо́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыялектна-прастамо́ўны дыялектна-прастамо́ўная дыялектна-прастамо́ўнае дыялектна-прастамо́ўныя
Р. дыялектна-прастамо́ўнага дыялектна-прастамо́ўнай
дыялектна-прастамо́ўнае		 дыялектна-прастамо́ўнага дыялектна-прастамо́ўных
Д. дыялектна-прастамо́ўнаму дыялектна-прастамо́ўнай дыялектна-прастамо́ўнаму дыялектна-прастамо́ўным
В. дыялектна-прастамо́ўны (неадуш.)
дыялектна-прастамо́ўнага (адуш.)		 дыялектна-прастамо́ўную дыялектна-прастамо́ўнае дыялектна-прастамо́ўныя (неадуш.)
дыялектна-прастамо́ўных (адуш.)
Т. дыялектна-прастамо́ўным дыялектна-прастамо́ўнай
дыялектна-прастамо́ўнаю		 дыялектна-прастамо́ўным дыялектна-прастамо́ўнымі
М. дыялектна-прастамо́ўным дыялектна-прастамо́ўнай дыялектна-прастамо́ўным дыялектна-прастамо́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)