дыхну́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дыхну́ дыхнё́м
2-я ас. дыхне́ш дыхняце́
3-я ас. дыхне́ дыхну́ць
Прошлы час
м. дыхну́ў дыхну́лі
ж. дыхну́ла
н. дыхну́ла
Загадны лад
2-я ас. дыхні́ дыхні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час дыхну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)