ды́хлінка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ды́хлінка | ды́хлінкі | |
| ды́хлінкі | ды́хлінак | |
| ды́хлінцы | ды́хлінкам | |
| ды́хлінку | ды́хлінкі | |
| ды́хлінкай ды́хлінкаю |
ды́хлінкамі | |
| ды́хлінцы | ды́хлінках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)