дыфасфі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дыфасфі́н | дыфасфі́ны | |
| дыфасфі́ну | дыфасфі́наў | |
| дыфасфі́ну | дыфасфі́нам | |
| дыфасфі́н | дыфасфі́ны | |
| дыфасфі́нам | дыфасфі́намі | |
| дыфасфі́не | дыфасфі́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)