дыурэ́тык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыурэ́тык дыурэ́тыкі
Р. дыурэ́тыку дыурэ́тыкаў
Д. дыурэ́тыку дыурэ́тыкам
В. дыурэ́тык дыурэ́тыкі
Т. дыурэ́тыкам дыурэ́тыкамі
М. дыурэ́тыку дыурэ́тыках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)