дыуро́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дыуро́н
Р. дыуро́ну
Д. дыуро́ну
В. дыуро́н
Т. дыуро́нам
М. дыуро́не

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)