дысфа́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| дысфа́гія | дысфа́гіі | |
| дысфа́гіі | дысфа́гій | |
| дысфа́гіі | дысфа́гіям | |
| дысфа́гію | дысфа́гіі | |
| дысфа́гіяй дысфа́гіяю |
дысфа́гіямі | |
| дысфа́гіі | дысфа́гіях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)