дысульфі́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дысульфі́дны дысульфі́дная дысульфі́днае дысульфі́дныя
Р. дысульфі́днага дысульфі́днай
дысульфі́днае		 дысульфі́днага дысульфі́дных
Д. дысульфі́днаму дысульфі́днай дысульфі́днаму дысульфі́дным
В. дысульфі́дны (неадуш.)
дысульфі́днага (адуш.)		 дысульфі́дную дысульфі́днае дысульфі́дныя (неадуш.)
дысульфі́дных (адуш.)
Т. дысульфі́дным дысульфі́днай
дысульфі́днаю		 дысульфі́дным дысульфі́днымі
М. дысульфі́дным дысульфі́днай дысульфі́дным дысульфі́дных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)