дыспрапо́рцыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дыспрапо́рцыя дыспрапо́рцыі
Р. дыспрапо́рцыі дыспрапо́рцый
Д. дыспрапо́рцыі дыспрапо́рцыям
В. дыспрапо́рцыю дыспрапо́рцыі
Т. дыспрапо́рцыяй
дыспрапо́рцыяю		 дыспрапо́рцыямі
М. дыспрапо́рцыі дыспрапо́рцыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)