дыскваліфікава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыскваліфікава́ны дыскваліфікава́ная дыскваліфікава́нае дыскваліфікава́ныя
Р. дыскваліфікава́нага дыскваліфікава́най
дыскваліфікава́нае		 дыскваліфікава́нага дыскваліфікава́ных
Д. дыскваліфікава́наму дыскваліфікава́най дыскваліфікава́наму дыскваліфікава́ным
В. дыскваліфікава́ны (неадуш.)
дыскваліфікава́нага (адуш.)		 дыскваліфікава́ную дыскваліфікава́нае дыскваліфікава́ныя (неадуш.)
дыскваліфікава́ных (адуш.)
Т. дыскваліфікава́ным дыскваліфікава́най
дыскваліфікава́наю		 дыскваліфікава́ным дыскваліфікава́нымі
М. дыскваліфікава́ным дыскваліфікава́най дыскваліфікава́ным дыскваліфікава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)