дыселені́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыселені́д дыселені́ды
Р. дыселені́ду дыселені́даў
Д. дыселені́ду дыселені́дам
В. дыселені́д дыселені́ды
Т. дыселені́дам дыселені́дамі
М. дыселені́дзе дыселені́дах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)