дыпле́ўрула
‘лічынка ігласкурых’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| дыпле́ўрула | дыпле́ўрулы | |
| дыпле́ўрулы | дыпле́ўрул | |
| дыпле́ўруле | дыпле́ўрулам | |
| дыпле́ўрулу | дыпле́ўрул | |
| дыпле́ўрулай дыпле́ўрулаю |
дыпле́ўруламі | |
| дыпле́ўруле | дыпле́ўрулах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)