дыплако́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыплако́к дыплако́кі
Р. дыплако́ка дыплако́каў
Д. дыплако́ку дыплако́кам
В. дыплако́к дыплако́кі
Т. дыплако́кам дыплако́камі
М. дыплако́ку дыплако́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)