ды́нька
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ды́нька | ды́нькі | |
| ды́нькі | ды́нек | |
| ды́ньцы | ды́нькам | |
| ды́ньку | ды́нькі | |
| ды́нькай ды́нькаю |
ды́нькамі | |
| ды́ньцы | ды́ньках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)