ды́мнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ды́мнік | ды́мнікі | |
| ды́мніка | ды́мнікаў | |
| ды́мніку | ды́мнікам | |
| ды́мнік | ды́мнікі | |
| ды́мнікам | ды́мнікамі | |
| ды́мніку | ды́мніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)