дыме́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыме́р дыме́ры
Р. дыме́ра дыме́раў
Д. дыме́ру дыме́рам
В. дыме́р дыме́ры
Т. дыме́рам дыме́рамі
М. дыме́ры дыме́рах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)