дылі́каць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дылі́каю дылі́каем
2-я ас. дылі́каеш дылі́каеце
3-я ас. дылі́кае дылі́каюць
Прошлы час
м. дылі́каў дылі́калі
ж. дылі́кала
н. дылі́кала
Загадны лад
2-я ас. дылі́кай дылі́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дылі́каючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)