ды́кнуць
‘аднакратны дзеяслоў да дыкаць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| ды́кну | ды́кнем | |
| ды́кнеш | ды́кнеце | |
| ды́кне | ды́кнуць | |
| Прошлы час | ||
| ды́кнуў | ды́кнулі | |
| ды́кнула | ||
| ды́кнула | ||
| Загадны лад | ||
| ды́кні | ды́кніце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| ды́кнуўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)