дыз’ю́нктнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
дыз’ю́нктнасць | |
дыз’ю́нктнасці | |
дыз’ю́нктнасці | |
дыз’ю́нктнасць | |
дыз’ю́нктнасцю | |
дыз’ю́нктнасці |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)