дыз’ю́нкт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыз’ю́нкт дыз’ю́нкты
Р. дыз’ю́нкта дыз’ю́нктаў
Д. дыз’ю́нкту дыз’ю́нктам
В. дыз’ю́нкт дыз’ю́нкты
Т. дыз’ю́нктам дыз’ю́нктамі
М. дыз’ю́нкце дыз’ю́нктах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)