дыгава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дыгу́ю дыгу́ем
2-я ас. дыгу́еш дыгу́еце
3-я ас. дыгу́е дыгу́юць
Прошлы час
м. дыгава́ў дыгава́лі
ж. дыгава́ла
н. дыгава́ла
Загадны лад
2-я ас. дыгу́й дыгу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дыгу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)