дывідэ́ндны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дывідэ́ндны дывідэ́ндная дывідэ́нднае дывідэ́ндныя
Р. дывідэ́нднага дывідэ́нднай
дывідэ́нднае		 дывідэ́нднага дывідэ́ндных
Д. дывідэ́нднаму дывідэ́нднай дывідэ́нднаму дывідэ́ндным
В. дывідэ́ндны (неадуш.)
дывідэ́нднага (адуш.)		 дывідэ́ндную дывідэ́нднае дывідэ́ндныя (неадуш.)
дывідэ́ндных (адуш.)
Т. дывідэ́ндным дывідэ́нднай
дывідэ́нднаю		 дывідэ́ндным дывідэ́нднымі
М. дывідэ́ндным дывідэ́нднай дывідэ́ндным дывідэ́ндных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)