дыазамета́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыазамета́н дыазамета́ны
Р. дыазамета́ну дыазамета́наў
Д. дыазамета́ну дыазамета́нам
В. дыазамета́н дыазамета́ны
Т. дыазамета́нам дыазамета́намі
М. дыазамета́не дыазамета́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)