дыазазлучэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
дыазазлучэ́нне | дыазазлучэ́нні | |
дыазазлучэ́ння | дыазазлучэ́нняў | |
дыазазлучэ́нню | дыазазлучэ́нням | |
дыазазлучэ́нне | дыазазлучэ́нні | |
дыазазлучэ́ннем | дыазазлучэ́ннямі | |
дыазазлучэ́нні | дыазазлучэ́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)